Ömürcan Işık, Ateş Böceği Derneği’nin kurucularından. Ateş Böceği öğrenciler tarafından kurulmuş, tamamen öğrencilerin katkısıyla devam eden bir oluşum… Kedi köpek tüm sokak arkadaşlarımıza ve doğaya kol kanat geriyorlar. Dezavantajlı öğrencilerin elinden tutuyorlar. Çok da büyük iş başarıyor, “Sevgi paylaştıkça güzel” diyorlar… Ben onları çok sevmeye karar verdim ve paylaşırsam bu güzelliğin artacağına güzelleşeceğine inandım. Lütfen siz de bu sevgiyi alın ve paylaşın…
Röportaj: Yaprak Özer
Kısa hikayesine göz atacak olursak, Ateş Böceği Derneği’nin temelleri 2016’da Denizli Pamukkale Üniversitesi’nde Doğayı ve Hayvanları Koruma Topluluğu olarak atılmış. En çok hoşuma giden konu, Anadolu üniversitelerinden birinin toplumsal sosyal bir konuda önderlik ediyor olması. Ateş böceği karanlıkta parladığı ve bir de senkron-uyumlu çalışabildiği için isim olarak tercih edilmiş.
Hikayeye devam… Işık, farklı bir üniversiteden geçiş yapmış Pamukkale Üniversitesi’ne… Kafasında toplumsal çalışma yapmak varmış. Ben bu çabayı hayata anlam katarken aynı zamanda çevre edinme olarak da görüyor ve alkışlıyorum. Keşke her genç arkadaşım bir anlam ve bol ilişki yaratabilse. Genç kafalar daha farklı çalışıyor. Örneğin köy okullarına yardım yaparken her yere kütüphane yapmak yerine, okullarda resim müzik öğretmenleri hedefleniyor, oralara köyde sanat atelyesi kuruyorlar ki, boş bilgisayar odalarına dönmesin akıbeti…
Genç bunlar, yalnızca festivalden anlarlar diye düşünebilirsiniz. Ve ne de yanlış yaparsınız. Tabii ki gençler ve eğlenecekler ama Ateş Böcekleri eğlenenlerin arkasını toplayıp doğayı eski halinde yaşama bırakıyorlar. Daha ne yapsınlar. Biz mi ne yapabiliriz, çok şey. Örneğin bolca konuşup sıfır icraat seçeneklerden biri. Bas parayı ruhunu temizle bir başka yöntem olabilir. Bir de onların istediği bir şey var; gönüllü olmak. Yardımseverle gönüllü olmak arasındaki farkı öğrenmemiz şart ama!
Ben bir lokma daha hikayeye döneceğim, ilginizi çekeceğinden eminim… Pamukkale Üniversitesi’nde kimsenin uğramadığı zaten üyesi de olmayan Hayvanları Koruma Kulübü’ne dikkat kesiliyor. Bir sorun var, Işık’ın delice köpek korkusu. “Üstüne gitmeye ve yenmeye karar verdim” diyor. Topluluk başkanı oluyor, kimse yok önce bir arkadaş, sonra iki üç… Bugün binlercesi sahada! İlk mama bağış kampanyasının bilançosu 1 ton. Yüzde 90’ını üniversite öğrencilerinden. Işık, artık deneyimli bir sosyal hareket lideri; “yıllardır gözlemliyorum… bir iş başladığında kimse yardımcı olmuyor… Başarıya ulaşmaya yaklaşıldığı an herkes destekçi…” dedi sonrasını da anlat diye ısrar ettim, söyleşiyi youtube’dan izleyebilirsiniz.
